بتن هواداراتوکلاوشده: اثر ظرفیت ذخیره گرمایی روی عملکرد گرمایی و آسایش حرارتی
ظرفیت ذخیره گرمایی مصالح ساختمانی می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای بر میزان مصرف انرژی و آسایش حرارتی در ساختمان ها داشته باشد. این مقاله ارتباط بین ظرفیت ذخیره گرمایی و عملکرد حرارتی ساختمان را مورد بررسی قرار می دهد. یک ساختمان تست با استفاده از بلوک های بتن هواداراتوکلاوشده در شهرKloster lehnin/Emstal آلمان ساخته شد. ضریب انتقال حرارتی (U) در این ساختمان برای دیوارها، کف و سقف آن یکسان می باشد. سیستم گرمایش و تهویه ساختمان به طور اتوماتیک کنترل می شود. شرکت XELLA و دپارتمان
Building Physics/Low Energy Buildings of Technische Universität Kaiserslautern
ساختمان تست را از سال 2017 مورد پردازش قرار داده اند. عملکرد حرارتی و آسایش ساختمان تست AAC توسط اندازه گیری ها و مشاهدات عینی مورد بررسی قرار گرفته است. این نتایج با داده های حاصل از شبیه سازی یک ساختمان سبک (LWC) با ژئومتری یکسان و ضریب انتقال حرارتی (U) یکسان مقایسه گردید. بررسی ها نشان داد که توان ذخیره گرمایی AAC، در مقایسه با ساختمان بتنی سبک (LWC)، تاثیر مثبتی بر روی آسایش حرارتی و محافظت گرمایی ساختمان در فصل تابستان دارد. در تابستان ظرفیت ذخیره گرمایی افزایش یافته ی AAC در مقایسه با LWC، آسایش حرارتی را بهبود می بخشد. در طول دوره گرمایی، ساختمان AAC با ظرفیت ذخیره گرمایی بالاتر در مقایسه با LWC، مزیت سرد شدن آهسته ی دمای هوای داخلی را نشان می دهد.
بتن هواداراتوکلاوشده: اثر ظرفیت ذخیره گرمایی روی عملکرد گرمایی و آسایش حرارتی